Haags Hopje

Terwijl ze nog in London woonden werd de “Nieuw Parkwijck”gekocht, een statig huis in 1913 ontworpen door H. P. Berlage. Over de indeling van het huis werd niet getwijfeld, deze zat goed in elkaar. Bij ieder voorstel van kleur werd nagedacht hoe dit zou passen in het Berlage ontwerp. Het werd een familiehuis waar de geest van Berlage nog leeft.

Trekt alle aandacht
De nieuw ontworpen keuken kwam op de originele plaats en tijdens het koken kijk je gezellig de tuin in, een detail dat niet mocht ontbreken. Er werd een muur tussen de keuken en eetkamer weggehaald, waardoor een open woonkeuken ontstond met voldoende ruimte voor de eettafel en Afrikaanse stoelen meegebracht uit Londen. De muren kregen een botanisch behang dat alle aandacht naar zich toe trekt. Voor de ramen hangen lichtroze gordijnen die op hun beurt weer voor rust zorgen. Het op maat gemaakte kantoor meubilair is donkerblauw en vormt een geheel met het vinyl behang in dezelfde kleur. Aan de andere kant van de muur hebben de kinderen hun eigen zitkamer, waar wordt gepuzzeld, gitaar gespeeld en gelezen. De master bed & bath is ook op deze verdieping.

Geen televisie
Één van de wensen was dat er geen televisie in de woonkamer zou komen. Als compromis is deze nu met een liftsysteem weggewerkt in een kast die ontworpen werd over de bestaande lambrisering heen, het lijkt alsof hij ervoor gemaakt is. Ook aan de wensen van de kinderen werd gedacht, die slapen op de tweede etage. De meisjes delen een roze slaapkamer, en het broertje heeft zijn eigen boomhut-bed. Het mooiste uitzicht heb je in de kleinste kamer van het huis, de logeerkamer.

“Vanuit hier zie je het torentje van het Vredespaleis en ’s avonds is het een soort Dickens-setting met die schattige lantaarns en bomen op de voorgrond en alle lichtjes in de verte, net een sprookje.”

Fotografie: Carin Verbruggen en Ferry Drenthem Soesman