Klassieke grandeur in een modern jasje

De villa aan het Wilhelminapark in Haarlem werd aan het einde van de 19e eeuw ontworpen door architect S.J.W. Mons, die daarbij geïnspireerd werd door de Engelse landschapsstijl. Het pand deed jarenlang dienst als geluidsstudio, maar werd dit jaar in z’n oude glorie als woning hersteld. Met behulp van strakke, eigentijdse elementen wist Studio Ruim de klassieke grandeur van weleer terug te brengen in een modern jasje.

Het licht schijnt door originele glas-in-lood ramen op de nieuwe, witmarmeren vloer van Arabescato. In het trappenhuis reikt een moderne kroonluchter vanaf de nok tot aan de begane grond. De stalen deurposten zijn gemaakt van eenzelfde kleur donkergroen als het velours op de trap. In de herstelde kroonlijsten is moderne verlichting verwerkt. En de kamers en suite op de begane grond kregen een moderne twist door de doorgang niet in het midden, maar aan beiden zijkanten te maken.

In het midden, waar vroeger de schuifdeuren sloten, prijkt nu een kast van gerookt eikenhout, die de twee ruimtes met elkaar verbindt. Aan de kant van de voorkamer is een open haard verwerkt. Aan beide zijkanten en de achterkant is kastruimte gemaakt. Daar bevindt zich ook de keuken, met als middelpunt het kookeiland, dat aan alle kanten bekleed is met Fioro di Bosco marmer. Boven het eiland hangt een asymmetrische compositie van rank staal, waarin een enkele opbergplank en licht verwerkt is. Het is speciaal voor deze woning ontworpen en gemaakt.

Net als het badmeubel op de bovenste etage, dat in de hoofdslaapkamer in de nis van het uitstekende torentje is geschoven. “Omdat het pand een monumentenstatus heeft, mochten we niks aan het torentje zelf veranderen. We bedachten dit Cleopatra badmeubel,” vertelt Sigrid van Kleef. “Omdat het meubel letterlijk in het torentje geschoven is, zorgt het ook voor isolatie van de muren en het raam,” vult René van der Leest aan.

Boven het bad hangt een lamp van zeepbellen, die in een andere versie ook beneden boven de eettafel hangt. De houten wand waar het bed tegenaan staat, is gemaakt van hetzelfde materiaal als de en suite kast beneden. Net als bij de andere projecten van Studio Ruim was het ook hier belangrijk dat er eenheid in het ontwerp zit, dat de ruimtes op subtiele manier met elkaar verbonden zijn en dat de routing klopt.