Tuin Van Het Jaar 2015

De inspiratie voor het ontwerp van het huis is de door de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright ontworpen “Prairiehouses”. Kenmerkend zijn de vlakke daken die aan de heuvels doen denken en de horizontale lijnen die het prairielandschap eigen zijn. Het huis is gebouwd op een lichte verhoging met een onderrand van kleiachtige baksteen om een “natuurlijke” overgang te creëren tussen bodem en opgaand gebouw. Door de beperking op het terrein is gekozen voor een onderkeldering met daarin  o.a. de garage waardoor een afrit noodzakelijk werd.

Voor dat het ontwerp van de woning door architect Rob Klein Goldewijk was voltooid, is aan tuinarchitect Harry Esselink gevraagd om een bijpassend tuinontwerp te maken. Deze vroegtijdige samenwerking heeft er toe geleid dat het geheel ter beoordeling is voorgelegd aan Welstand. Bij de bouw van het huis zijn de tuinmuren e.d. direct meegenomen.

Daar de panden nummer 9 en 10 vrij dicht bij elkaar liggen is achter de oprit gekozen voor een “groene buffer” die een deel van het zwembadgebouw (en de aanwezige warmtepompen met geluidsscherm) aan het oog onttrekt. Het overhangende groen is terug te vinden in veel ontwerpen van Frank Lloyd Wright. De kleurstelling van de “harde materialen” in de tuin en die van het huis zijn volledig op elkaar afgestemd.

De Prairiehouses staan doorgaans op een licht glooiende heuvel met gras en er staan geen beplanting tegen het huis zelf. Dit is terug te vinden in de voortuin. Daarbij versterken de drie hagen de kenmerkende horizontale lijnen. Frank Lloyd Wright “verstopte” min of meer de entree van zijn woningen om een verrassingseffect te verkrijgen. Daarvoor is bij deze woning niet gekozen. Harry Esselink heeft dit effect toch weten te bewerkstelligen door de situering van de hagen t.o.v. de trap in het pad naar de voordeur.

De achtertuin vormt de samensmelting van de woonvertrekken met tuindeuren, de terrassen en het lijnenspel. Het binnen-buiten wonen wordt hier volledig beleefd. De meerstammige Prunus geeft in de zomer de gewenste privacy. De beukenhaag maakt de tuinmuur minder dominant. De bloemenperken met paars en wit trekken mensen en vlinders. De wolkenluchten en zonsondergang weerspiegelen in de vijver. Deze is in het verlengde van het lounge gedeelte gesitueerd. Met dit ontwerp is uitvoering gegeven aan de opdracht: een zonnige patio met een goede balans tussen buiten wonen en groenbeleving.

De tuinverlichting is subtiel en vult de lichtarchitectuur van het woonhuis goed aan. De bomen in de voortuin en langs de tuinmuur in de achtertuin vormen ’s-avonds een “stemmig” kader.