Op een smal perceel moest een tandartspraktijk komen. De driehoekige vorm van het terrein, noodzakelijke slankheid en uitzicht op het oude stadsgedeelte vormden ankerpunten voor het basisconcept. Staalbouw in combinatie met een glazengordijngevel leken aangewezen bouwmaterialen. De parodontoloog praktijk voelt iel aan, meer gesloten naar de straatzijde en ongegeneerd open naar het binnen-bouwblok. Een overkragende achtergevel die afsteunt op een oude stadsmuur / betonnen basement versterkt dit gevoel. Onder de achtergevel en naast de zwemvijver in Cortenstaal bevindt= zich verstopt achter een staccorooster plafond een buitendouche. Polybeton van binnen naar buiten versterkt de continuïteit tussen tuin en gebouw. Binnen wordt de bezoeker zacht begeleid door lichtlijnen die het interieur vormen en delen.