Veld Emotie | Laren

Oude bossen en open heidevelden kenmerken het oude landschap waar deze tuin zich bevindt.

In de Gouden Eeuw bouwden fortuinlijke Amsterdammers hier hun landgoederen. Door de eeuwen heen vestigden zich steeds meer mensen op deze hoger gelegen zandgronden van Nederland. Percelen werden kleiner en kleiner en het oorspronkelijke landschap veranderde in tuinen.

Hoewel het een zeer groene omgeving is om in te wonen, is de verbinding met het oorspronkelijke landschap verloren gegaan. Het concept van deze tuin is om op een subtiele manier het oorspronkelijke landschap weer terug te brengen. Typische dennen- en inheemse berkenbomen zijn geselecteerd en geplant in een natuurlijke compositie. Er is één groot veld met meerjarige grassen geïntroduceerd, dat verwijst naar het oorspronkelijke landschap. Lange minimalistische lijnen zijn zo gepositioneerd dat de weelderige groene wolken van struiken, bomen en grassen omlijst worden.

Het oorspronkelijke landschap wordt niet letterlijk gekopieerd. De bedoeling was om de emotie van het oorspronkelijke landschap vast te leggen, resulterend in een tuin die het grotere landschap eer aandoet. Tegelijkertijd omarmt de tuin de klassieke architectuur van het huis met een eigentijds tuinontwerp.

De gekozen materialen hebben een bescheiden uitstraling en passen bij de klassieke architectuur. Het type grind dat wordt gebruikt is typisch voor Nederland en voelt heel natuurlijk aan voor deze omgeving. De granieten kasseien zijn betekenisvol omdat ze een relict zijn uit de oude tuin.

Verfijnde detaillering is essentieel voor een minimalistische ontwerpbenadering. De manier waarop het houten dek is ontworpen is hier een goed voorbeeld van.

Het lijkt te zweven boven de muren, bestrating, gazon en zwembad. Om te voorkomen dat het zwembad er vreemd uitziet is in deze natuurlijke omgeving gekozen voor betonnen muren om een aantrekkelijke groene uitstraling te krijgen.

De tuin moet een schakel zijn tussen de menselijke schaal van de woning en de grotere schaal van het landschap. In deze tuin wordt dit gerealiseerd door aan de achterkant een lange minimalistische lijn aan te brengen die het weelderige groen omkadert en door het voorgazon om te vormen tot één groot veld met meerjarige grassen. De wilde uitstraling van de grassen en meerstammige bomen vormen een mooi contrast met het klassieke huis. Het veld met meerjarige grassen is een levend schilderij dat de elementen wind, regen, vorst en zonlicht vastlegt. Het is een steeds veranderend beeld, die ons verbindt met de seizoenen en onze emoties. Een ervaring die je niet verwacht bij dit soort architectuur.

Fotografie: Andrew van Egmond